Srebrno
jezero Na drugom kilometru od Velikog Gradišta, u okruženju
šumovitog Belog Bagrema, tamo gde Dunav meandrira, nalazi se Srebrno jezero.
Nastalo je pregrađivanjem dunavskog rukavca zarad odbrane od podzemnih voda, i
tako je nastalo 14 km dugo, jedno od naših najvećih jezera.
Odsjaj i svetlucanje vode poput srebra učinili su da ono tako dobije ime.
Prijatna, topla leta i čista voda koja se filtrira kroz peskovito tlo, sa
šljunkovitim, travnatim i betonskim plažama čine ga veoma atraktivnim. Dobra
infrastrukturna opremljenost, raznolika ponuda Silver Lejk Resorta, bogati
meniji brojnih restorana, ekskluzivni kafići s pogledom na jezero, golf i
teniski tereni, vožnja turističkim brodovima, luksuzni hotelski smeštaj sa
konferencijskim salama, udoban smeštaj u vilama na samoj obali jezera, prijatan
boravak kod vlasnika u domaćoj radinosti, odmaralištu i kampu, čine ga jednim
od centara srpskog turizma. Uz sve treba napomenuti da je jezero bogato ribom
pa ga s pravom nazivaju rajem za ribolovce. Ovde je ulovljen šaran težak 45
kilograma koji je oborio Ginisov rekord.
Tvrdjava Ram – Na samoj kamenoj litici, nizvodno od Smedereva, pažnju privlače obrisi srednjovekovne tvrđave Ram. To je drevni Ramski grad koji poput vojnika na mrtvoj straži čuva ulaz u predvorje Đerdapa.U sadašnjem obliku, tvrđava je opstala iz vremena turskog sultana Bajazita Drugog. Kažu da je, boreći se na ovim prostorima, zastao da se odmori na uzvišenju odakle se pružao lep pogled na sve četiri strane. Sedeći tako na svom „ihramu“ (ćilimu) on je zaspao, da bi se nešto kasnije probudio okrepljen i preporođen. Tada je naredio da mu se na ovom mestu sagradi tvrđava. Bilo je to moćno, artiljerijsko utvrđenje oko koga su se lomila koplja mnogih carstava. Uz tvrđavu, čija je rekonstrukcija počela, nalaze se i ostaci hamama i dobro očuvan karavan saraj.Dva kilometara niže od grada nalazi se rimsko arheološko nalazište Lederata koje otkriva tragove boravka Kelta, Avara, Slovena…Iz Rama je krenula prva srpska deputacija sa protom Matejom Nenadovićem. Kod Rama se Karađorđe iz izgnanstva vratio u Srbiju. Ovde je službovao, kao carinik, i Vuk Stefanović Karadžić. Kod Rama počinje 70 kilometara duga ramska peščara. Ovde je, pomoću skele, uspostavljena najkraća svakodnevna veza sa Južnim Banatom.Valja doći u Ram i upoznati se sa romantičnom legendom o Romulu i Remu, pričom o Baronu Lopreštiju i nemačkom forsiranju Dunava.
Daščara – Zapadno od sela Biskuplje, u predelu Manastirište udaljenom oko 1,5 kilometar od sela do kojeg vodi lep makadamski put, sveti je i lekoviti izvor Daščara. Smešten je u živopisnom pejsažu koji čine šumovite strane brda i uzani ravni prostor. Padine su obrasle gustom šumom, a posebno zapadna, u čijem je podnožju vrlo jak izvor. Iza tog uzvišenja je Veliko brdo, čija visina dostiže 311 metara, a na njegovoj drugoj strani je selo Kurjače s manastirom Nimnik.Jedna od najposećenijih svetih voda u BraničevuPredeo Daščare neodoljivo podseća na pejsaže mnogih manastira, manastirišta i svetih voda u Braničevu i navodi na pomisao da je tu nekada bio manastir, ali davno porušen, tako da nije sačuvan u kolektivnom pamćenju.
Manastir
Nimnik U šumovitoj stiškoj udolini, tri kilometra od sela
Kurjače, asfaltirani put vodi do čuvenog manastira Nimnik.To je manastir iz
vremena Kosovskog boja. Bio je spaljen za vreme Kočine krajine, a obnovljen za
vreme Miloša Obrenovića. U Nimniku je bila jedna od prvih škola na ovom
području.Manastirski kompleks čine crkva, kapela i konak. Prema legendi,
manastir je dobio ime po rečima Vlahinje, devojčice koja je na pitanje Turaka,
gde je manastir i ima li hajduka, odgovarala samo sa “nušću nimik“, što bi u prevodu
značilo “ne znam ništa“. Osmanlije su je tu posekle. Kada su je ožalošćeni
roditelji našli, oko njene glave plamtao je plavičasti oreol. Volovi, koji su
vukli kola sa detetovim telom, hteli su da idu samo ka manastiru. Sahranili su
je u porti manastira, a na njenom grobu podigli malu kapelu koja se danas
naziva “svetinja“ i u narodu se veruje da ima lekovita svojstva.
Podno brega se nalazi i lekoviti izvor – česma. Posetite Nimnik gde ćete
neizostavno biti posluženi medom i hladnom izvorskom vodom. Poseta je moguća
svakog dana.
Viminacijum (lat. Viminacium) je arheološko nalazište u blizini Starog Kostolca, 12 km od Požarevca. Rimski vojni logor i grad nastao je u I i trajao do početka VII veka. Bio je jedan od najznačajnijih legijskih logora na Dunavu, a izvesno vreme i glavni grad rimske provincije Gornje Mezije, koja je obuhvatala najveći deo Srbije, severnu Makedoniju i deo severozapadne Bugarske. Danas je sedam objekata je pokriveno i otvoreno za posetioce: Severna Glavna kapija legijskog logora (Porta praetoria), Rimske terme, Rimski amfiteatar, Mauzolej u kojem je najverovatnije sahranjen rimski imperator Hostilijan, Mamut park, Domvs Scientiarvm Viminacium/Naučno istraživački i turistički centar, Zanatski centar sa pećima za proizvodnju keramike i opeke.
Golubacka tvrdjava Ostaci srednjovekovnog grada Golupca nalaze se na desnoj obali Dunava, na najnepristupačnijem mestu koje predstavlja ulaz u Đerdapsku klisuru. Sam prostor tvrđave pripada Nacionalnom parku Đerdap i u okviru je prirodnog rezervata pod nazivom Golubački grad. Vrednost ovog rezervata ogleda se u postojanju veoma retkih biljnih zajednica i vrsta. Neposredno pre početka Đerdapskog tesnaca, Dunav je najširi u celom svom toku, a u pravcu rumunskog sela Koronine i tvrđave, na sredini reke, viri stena visoka oko 5 m, poznata kao ,,Baba-kaj’’ ( što na turskom znači ,, pokaj se’’ ). Za ovu stenu, kao i za samu tvrđavu, vezuju se mnoge legende koje govore o imenu, životu i smrti, ljubavi i ratu.
Lepenski vir je jedno od najvećih i najznačajnijih mezolitskih i neolitskih arheoloških nalazišta. Smešteno je na desnoj obali Dunava u Đerdapskoj klisuri, u Srbiji, u centralnom delu Balkanskog poluostrva. Ovaj lokalitet, koji je ime dobio po dunavskomviru, bio je sedište jedne od najvažnijih i najsloženijih kultura praistorije. Između 1965. i 1970. otkriveno je ribarsko lovačko naselje sa začecima kultivacije i domestifikacije. Tokom iskopavanja otkriveno je sedam sukcesivnih naselja i 136 objekata (kako stambenih, tako i sakralnih) izgrađenih u ranom mezolitu, u periodu od oko 9500. do 7200. godine pre naše ere (Proto Lepenski vir 1 i 2), a zatim u ranom i srednjem neolitu, od oko 6250. do 5500. godine pre naše ere (Lepenski Vir I-III).[1]
Nacionalni park Đerdap nalazi se u jugozapadnom delu Evrope, u severoistočnom delu Republike Srbije, na samoj međunarodnoj granici sa Rumunijom. Ukupna površina Nacionalnog parka iznosi 93.968 hektara, a zaštitnom zonom obuhvaćeno je 63.608 hektara. Osnovni prirodni fenomen ovog područja je magična Đerdapska klisura kroz koju protiče reka Dunav. Đerdap, Gvozdena vrata, hiljadama godina je izazov za putnike, trgovce, ratnike i mirotvorce. To su vrata između dva važna kulturna i ekonomska dela sveta, između donjeg i srednjeg Podunavlja. Đerdap je oduvek bio prirodno strateško mesto ogromnog značaja, i u ratu i u miru. Zato je duž Đerdapa veliki broj istorijskih spomenika.
